A to z powodu rozwlekłości samej procedury.

Typowe badanie polega na starannym tygodniowym przygotowaniu się do testu, a potem wielogodzinnym „dmuchaniu” do rurki detekcyjnej.

Zacznijmy jednak od początku. 

Trzeba pamiętać, że szereg czynników – antybiotykoterapia, przyjmowanie salicylanów, dieta obfitująca w cukry, niektóre operacje (np. bariatryczna) czy palenie tytoniu zmieniają wynik testu. Konieczne jest dobre przygotowane się do niego – zapytaj o to w jednostce, w której masz zamiar zrobić diagnostykę!

Dostaniesz karteczkę, na której powinno być opisane, jak masz przygotować się do badania.

W wyznaczony dzień przyjdziesz na czczo do laboratorium i dostaniesz do wypicia niezbyt smaczny roztwór laktulozy czy glukozy. Po jego wypiciu może się zdarzyć natychmiastowe wzdęcie, ale to nie przeszkodzi w dalszej diagnostyce. 

Opiera się ona na systematycznym pomiarze zawartości jednego lub dwóch gazów – wodoru lub wodoru i metanu w wydmuchiwanym powietrzu. Te gazy produkowane są wyłącznie przez mikroorganizmy jelitowe. Jeśli w jelicie cienkim jest ich tyle, ile powinno być, produkcja gazów będzie niewielka. Natomiast gdy w jelicie jest zbyt dużo bakterii – produkcja gazów ruszy z kopyta tuż po wypiciu laktulozy lub glukozy.

W zależności od testu siedzisz 120-190 minut w poczekalni i co 15-20 min idziesz do gabinetu dmuchnąć w detektor. Dlatego podczas badania musisz się uzbroić w cierpliwość i zabrać coś do czytania. 

Wynik dodatni testu jest wtedy, gdy stężenie wodoru wzrośnie ponad 10 ppm (czyli części na milion) ponad wartość podstawową w ciągu pierwszych 90 minut testu (nawet do 120 min – wtedy treść pokarmowa przebywa w jelicie cienkim). Z reguły wartością, która wskazuje na wynik dodatni, jest 20 ppm wodoru w wydychanym powietrzu, a metanu powyżej 10 ppm w wydychanym powietrzu. 

Podsumowując: dodatni wynik testu jest równoznaczny z koniecznością leczenia – a co za tym idzie niezbędna jest wizyta u lekarza. 

Oczywiście w tym czasie trzeba coś jeść. Tym powinien zająć się dietetyk, który wprowadzi cię w tajniki i etapy specjalistyczne diety.