Odpowiedź jest oczywista – TAK. 

Dieta jest integralną częścią terapii dla osób z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelita (NChZJ), do których należy choroba Leśniowskiego Chrona i wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

Niestety, zaburzona praca jelit i problemy bólowe towarzyszące tym schorzeniom prowadzą często do rozwoju zaburzeń stanu odżywienia. Problemy zgłaszane najczęściej przez lekarzy i pacjentów to:

1. Zjadanie zbyt mało kalorycznych i zbyt mało odżywczych posiłków. Dzieje się tak na skutek braku łaknienia, pojawienia się jadłowstrętu czy niepożądanego działania leków.
2. Znaczny ubytek masy ciała na skutek szybszej utraty substancji odżywczych. Łatwo to zrozumieć, gdy uświadomimy sobie, że pacjent z NChZJ ma nieprawidłowe  trawienie i wchłanianie pokarmów w jelitach, a także że część substancji odżywczych jest tracona przez przetoki 
3. Co ważne, paradoksalnie  sama choroba powoduje zwiększone zapotrzebowanie na substancje odżywcze! Brak odpowiednio zbilansowanych i  skomponowanych posiłków (także w postaci żywienia przemysłowego – do czy pozajelitowego) u tych pacjentów doprowadza do szybszego wyniszczenia niż u osoby chorej na inną jednostkę chorobową! 
   

Co wobec tego można zrobić? 

Po pierwsze zalecam rozmowę z doświadczonym dietetykiem klinicznym. To będzie najlepiej zainwestowany czas i pieniądze.

Po drugie zgodnie z zaleceniami Europejskiego Towarzystwa Żywienia do i Pozajelitowego ( ESPEN) chory powinni być regularnie poddawani badaniom przesiewowym w kierunku niedożywienia co oznacza że raz w tygodniu są ważeni (lub ważą się) na tej samej wadze i raz w tygodniu robią sobie pomiar obwodu ramienia.

Co bardzo ważne – w razie rozpoznania niedożywienia u chorego na NChZJ (spada masa ciała, czy zmniejsza się obwód ramienia) należy NIEZWŁOCZNIE rozpocząć leczenie żywieniowe. Brak podjęcia leczenia niedożywienia prowadzi do pogorszenia rokowania i jakości życia oraz zwiększa ryzyko powikłań i śmiertelność. Mówiąc po ludzku jeśli zauważycie że spada masa ciała należy jak najszybciej udać się do lekarza prowadzącego.

Dieta musi mieć kaloryczność i składniki dobrane przez doświadczonego dietetyka klinicznego bowiem u chorych w ostrej fazie zapalenia zaczyna spadać stężenie selenu, kwasu foliowego i cynku, nawet u chorych bez klinicznych cech niedożywienia. 

Pamiętaj że dietetyk kliniczny jest partnerem dla chorego z chorobami zapalnymi jelita. A dobrze dobrana dieta zapewni pacjentowi szansę na powodzenie leczenia.